Die tyd is kort na Pinkster – die uitstorting van die Heilige Gees. Vol van die Heilige Gees bevind Petrus en Johannes hulle op die tempelterrein. Deur die genesing van ‘n verlamde sedert sy geboorte, was die aandag van die skare op hulle gefokus. Daar gebruik hulle toe die geleentheid om die Naam, Jesus Christus te verkondig as die enigste Iemand waardeur ons verlos kan word.
In 1 Korintiërs 9 sê Paulus dat hy “dit alles” doen ter wille van die evangelie, sodat hy ook daarin kan “deel”.
Ons het sovêr in Handelinge gesien hoe die kerk van die Here gegroei het deur tye van voorspoed en druk, en hoe die evangelie stelselmatig versprei na die uithoeke van die aarde. Dit het begin by een gemeente in Jerusalem, maar nou sien ons hoe daar reeds verskeie gemeentes tot stand gekom het.
Paulus se instellingswoorde vir die Nagmaal, is nie sy eie woorde nie, maar woorde wat Jesus aan hom en die ander apostels gegee het, met een eenvoudige opdrag: “Doen dit om My in herinnering te bring.” (…tot My gedagtenis…)
